Maand: september 2016

We zwemmen eerst als we uit bed komen. Het is kouder, dan andere ochtenden, omdat er geen zon is. De luchttemperatuur is lager dan anders. In de loop van de ochtend is het weer zonnig en warm.

We hebben een rustige dag vandaag. Frans klust aan het achterste raam bakboord. Ook daarvan moet de kit vervangen worden. Het uitschrapen van de oude kit is het meeste werk. Aan het einde van de dag ziet het er weer prima uit.

Om half 1 gaan we met de bijboot naar de kant. We moeten boodschappen doen en de 2 benzinevaatjes voor de bijboot moeten gevuld worden. We zien op de plattegrond, dat de enige pomp in het dorp vlak bij de grote supermarkt ligt, waar we de eerste keer boodschappen hebben gedaan. Gisteren was ik bij de Spar. Het is een groot verschil met Nederland wat hier aan groente en fruit verkocht wordt. De Spar had slechts 2 soorten appels en verder wat uien en tomaten. Bij de andere supermarkt is meer te krijgen, maar van een slechte kwaliteit. Wat zijn we verwend in Nederland met enorme groenteafdelingen en speciaalzaken.

We nemen op de terugweg de tas met de tankjes tussen ons in. Het is ongeveer 20 minuten lopen terug naar het bijbootje. In tegenstelling tot de koude zwempartij van vanmorgen is het nu weer heel erg warm en nergens schaduw onderweg.

Morgen vertrekken we richting Sardinië. De windvoorspellingen geven aan, dat het, net als deze hele week, nog 10 dagen uit het oosten waait, precies de richting waar we heen moeten. We zien wel hoe het gaat, misschien moeten we opkruisen.

We zullen via de zender onderweg berichten versturen, die Hans in het blog plaatst. Hopen dat het lukt en anders zal het 3 tot 4 dagen duren voor we ons weer melden.

We liggen nog steeds aan de zuid-oost punt van Mallorca. Gisteren stuurde ik een foto van ons uitzicht. Nu een foto van de andere kant.

Vanmiddag ga ik boodschappen doen. Frans brengt me naar de vast wal. Aan het einde van het strand waar we voor liggen, is een kade met een hotel. Daarachter ligt de toegangsweg naar het plaatsje. 20 minuten lopen naar de supermarkt. Frans zet me af bij een aanlegsteiger, waar 4 motorboten liggen, die verhuurd worden. Aan de punt is een stukje steiger over, waar ik uit en in de boot kan stappen.

Er zijn nog maar weinig toeristen hier. Het is een beetje uitgestorven. Ik loop door een lange brede straat met horecabedrijven en veel terrassen. Enkele terrassen zijn al gesloten, alles is opgeruimd. Duidelijk einde seizoen.

Op de heenweg hangt er een donkere wolk boven het land. Er is ook regen voorspeld. Later zegt Frans, dat hij maar net droog is teruggevaren. Ik heb verder heerlijk zonnig weer. Als ik de supermarkt uitkom, is er een enorme hoosbui geweest. Straat staat blank, maar de zon schijnt al weer uitbundig.

Met een volle krat en een tas boodschappen pikt Frans me weer op. We hebben niet zo’n heel grote bijboot, dus dat is wat passen en meten om alles in de boot te krijgen en zelf nog te kunnen zitten. Het lukt. Motor weer aan en we varen richting boot. Halverwege stopt de motor er mee. Benzine is op…. Er is een stevige bries, tegen natuurlijk. En Frans zit verkeerd om te kunnen roeien. Omwisselen kunnen we niet. Als hij 10 minuten roeit en we amper zien, dat we dichter bij de Bolbliksem komen, zien we een zeilboot op ons afkomen. Blijken 6 Duitsers te zijn, op zoek naar een mooie ankerplek. Het is hier net het IJsselmeer, zegt de stuurman. Ze bieden aan om ons naar de boot te slepen. Hebben we weer eens vreselijk geluk!

We zitten nog lang buiten. Vanavond niet zo koud als gisteren. Wel al heel vroeg pikkedonker. We zien alleen in de verte de lichten van de wal en om ons heen de lichtjes van de andere boten.

Net als gisteren ontbijten we eerst en gaan dan zwemmen. Het is ietsje bewolkt en daarom ook kouder. Nou ja, voor onze begrippen dan. Als we de Nederlandse normen aanhouden is het nog steeds hoog-zomer. De dag start met lichte bewolking en redelijke wind. Halverwege de dag schijnt de zon al weer zo krachtig, dat het echt brandt op je huid.

Na een dag lounchen vindt Frans, dat er toch geklust moet worden. Gisteren tijdens de regenbui zagen we weer, dat er een raam wat lekte. Vandaag haalt hij de kit er uit en blijkt, dat die zich niet meer hecht aan het raam, wel aan het polyester. Dus op termijn komt daar een klein kiertje en water vindt altijd een weg. Eerst steekt hij de oude kit er uit. Dan proberen om alles waterdicht te krijgen met nieuwe kit. Deze winter wil hij zoeken naar nieuwe ramen en alles opnieuw maken.

Het blijft de hele dag redelijk hard waaien. Er is af en toe wat bewolking, maar ook lange periodes van zon. Om 19.30 uur is het donker. We hebben nog steeds het gevoel, dat het niet echt klopt. In Nederland is het herfst als de dagen korter worden. Hier is het voor ons gevoel nog steeds zomer. Wij vinden het af en toe heel erg warm en voelen de zon branden. Als dit een beetje najaar is op Mallorca, hoe warm zal het dan wel niet in juli zijn?

Uitzicht vanaf onze ankerplaats

We hebben besloten hier een paar dagen te blijven. We gaan genieten van het mooie weer en van Mallorca. Beetje zwemmen, beetje lezen. Wat dingen op Mallorca bekijken. Frans bestudeert de weerkaarten. Eerst zouden we alleen oosten wind hebben en we moeten verder naar het oosten. Maar ook zou zich een depressie ontwikkelen. De ene dag zien we die op de kaarten, vandaag is hij weg op de nieuwe kaarten. We wachten hoe zich dat gaat ontwikkelen.

Inmiddels hebben we eigenlijk ook het plan laten varen om naar Corsica te gaan. We moeten dan een stuk naar het noorden en we willen naar het zuiden. Maar vooral de informatie die we lezen in onze pilots, doet ons aarzelen. Er zijn weinig havens en die kosten een vermogen en ankeren is bijna overal verboden tegenwoordig. Ze zeggen, dat dat is ter bescherming van het zeegras, maar wij hebben het vermoeden, dat ze je daarmee dwingen in de haven te gaan liggen. Als je mag ankeren, komen ze toch liggeld vragen. En die informatie samen met de voorspelling, dat we daar een depressie tegenkomen, doet ons beslissen om hier nog even te blijven. Genieten van de mooie ligplaats en de zon. En hoe het allemaal gaat en waar we terecht komen, kan nog heel anders lopen, dan wat we zo bedenken…….

We lezen en internetten wat. Frans kocht een telefoonkaart in Spanje, die maar 4 weken geldig is. Hadden we heel veel plezier van, toen we een paar dagen geleden zo veel moesten bellen met de werf over de ankerlierreparatie en met de duiker. Nu blijkt, dat we toch nog een stuk tegoed over hebben. Om 13.00 uur zien we in de verte een bui hangen. Eerst lijkt het alsof we de dans ontspringen, maar om 14.00 uur heeft hij ons te pakken. Gelukkig hadden we alle spullen al binnen en ook de zonnetent afgebroken. Want binnen een paar seconden hoost het van de hemel. Met een beetje wind, niet ernstig. Pas om 16.00 uur is het weer droog, dan schijnt ook bijna direct de zon weer.

Er komt een stand-up-peddelaar voorbij die ons vraagt een paar foto’s te maken van hem met onze achterburen. Hij reikt ons zijn mobiele aan, dobberend naast de boot en komt na het maken van de foto’s zijn telefoon weer ophalen. Bedankt en groet ons en peddelt verder.

en dit zijn onze achterburen bij zonsondergang:

 

 

 

We hebben een heel rustige nacht. Heel in de verte is op 2 plaatsen bliksem te zien, maar het komt gelukkig niet dichterbij. We varen om half 11 ter hoogte van de haven, waar een baai zou moeten zijn waar we kunnen ankeren. We zien niets en ook boven een dijk geen masten. Later blijkt, dat we heel ver om die dijk hadden moeten varen en als het waren die baai indraaien. Maar we zien het niet.

Op de AIS kunnen we zien, dat aan de andere kant van de zuidpunt van Mallorca er een enorm lang strand is en daar liggen een paar boten. We varen er heen en vinden een prima plek. Om 11.00 uur valt het anker. Mooie zandgrond, 6 meter diep.

Om 13.00 uur brengt Frans Janneke met de bijboot naar de kant. Hij gaat weer terug naar de boot, we laten hem nog niet met een gerust hart lang achter. J. loopt naar de andere kant van de zuidpunt waar de toeristeninformatie bij de haven is. Daarom kon ik het nu even vanaf het land bekijken. Er liggen inderdaad alleen heel kleine bootjes in de haven en er buiten een paar kleine zeilschepen aan een mooring. De baai is er veel smaller en kleiner, dan waar we nu liggen. Supermarkt zoeken en Frans haalt me weer op met de bijboot. We zwemmen en snorkelen. Het is hier nog lekker zomer. Veel badgasten op het strand, terrasjes nog redelijk bezet. Het enige dat we merken is dat de dagen steeds korter worden.

We staan om 9.30 uur op. Moesten kennelijk een beetje bijkomen van de vorige nacht, toen we tot 3.00 uur wakker waren. Het is een beetje bewolkt en de boot is drijfnat. Zou het geregend hebben? We hebben niets gemerkt.  We ontbijten en dan schijnt de zon ook. We zwemmen en snorkelen om de boot. Er hangt een hele school vissen onder de boot. Die zwemt nieuwsgierig met ons mee, als we iets verder gaan.

We gaan om 16.00 uur anker op. We willen oversteken van Ibiza naar Mallorca. Dat is ongeveer 20 uur varen en we willen graag bij daglicht aankomen. Dus we varen een nacht door. We mikken op ankeren bij een haven. Daar kunnen we niet in, maximale bootlengte is 9 meter en de haven is maar 1 tot 2 meter diep. Als we wat moeten zoeken en goed uitkijken voor stenen onder water, is dat niets om in het donker te doen.

We hebben een heel rustige avond. De wind is bijna pal tegen, daarom maken we met zeil en motor een slag naar buiten en later weer terug om toch iets voordeel van zeil te hebben.

 

We zijn om 0.00 uur naar bed gegaan. Om 0.35 uur horen we een vreselijke knal. We vliegen ons bed uit naar buiten. De onweersbui, die vanaf 22.00 uur gisteravond ver weg achter de bergen hing en zich iets verplaatste naar de zee, is teruggekomen. Het bliksemt, dondert en enorm harde regen. We hebben de zonnetent nog opstaan en die klappert zwaar heen en weer. Dat zal niet lang duren, dan is ie kapot. We halen hem met veel kunst en vliegwerk binnen.

We zitten daarna 2 uur wakker binnen in de boot, afwisselend voor kijken bij het anker, buiten kijken in de kuip en binnen wachten…. We rollen vreselijk. We denken, dat er geen kopje of glas van het servies meer heel is (later blijkt dat er geen scherven zijn). Alles maakt een vreselijk en onheilspellend lawaai. We liggen prima achter het anker, het houdt goed. We draaien er omheen, zien we op de computer.

Buiten is er een groot probleem met een andere boot. Een groot klassiek schip ligt achter ons. Er zijn zeker 12 mensen aan boord en we zien zuurstofflessen en duikpakken aan dek. Hun anker is aan het krabben. Ze komen gevaarlijk dicht bij ons. Frans roept, dat ze de motor moeten starten en bij ons weg moeten varen. Dat doen ze. 20 minuten later zien we dat ze gevaarlijk dicht bij een ander jacht in de buurt komen en weer naar ons drijven. Ze varen nog een keer een stuk terug. Hebben we geen zorgen om ons eigen anker, zit iemand anders ons in de weg.

Om 3.00 uur wordt het wat rustiger en gaan we slapen. We zetten de kookwekker om toch nog een keer buiten te kijken. De derde keer kookwekker hebben we helemaal niet meer gehoord. We rollen nog wel, maar het onweer blijft weg. We slapen tot 8.00 uur en even later gaat het  zacht regenen. Om half 11 gaan we anker op. Het is een rustige dag met heel weinig wind. Eerst nog wat bewolkt, maar in de loop van de ochtend weer heerlijk zonnig.

We varen prachtige baaien en inhammen voorbij. In een kleine ondiepe inham ligt een enorm klassiek motorjacht van de Engelse koninklijke familie. Even later passeert ons een zeiljacht van 21 meter met de naam Camilla. Jammer dat we toch niet konden zien wie die 4 mannen aan boord waren.

We komen om 16.30 uur in Cala Portinatx aan. Redelijk smal en er liggen al 2 catamarans en 2 zeiljachten. We ankeren, maar vinden dat we te dicht bij een Frans zeiljacht liggen. Als Frans het anker weer ophaalt, dit er ongeveer 2 kubieke meter zeegras aan, van die smalle linten. We ankeren 30 meter verder opnieuw. Lukt prima. Frans gaat toch nog even met de duikbril kijken. Hij probeert daarna het bijbootje, motor sloeg gelukkig direct aan. Het is prachtig zonnig en warm weer. We hebben een rustige avond en nacht, heel wat anders dan afgelopen nacht.

We vertrekken vandaag van Formentera. De nieuwe lier is geplaatst en aangesloten, het anker is terug op de boot. We plannen om vandaag naar Ibiza te gaan en daar te ankeren in een baai. Het is niet ver, maximaal 5 uur varen. We kunnen dus rustig kijken wat een goede ankerplaats is.

Omdat we dan geen internet hebben, zal het blog niet gevuld worden tot we in een haven liggen. Zal dus zeker een paar dagen duren. We plannen de overtocht naar Corsica of Sardinië na de Balearen. Maar omdat we nog niet weten of we langs Mallorca en Menorca gaan, weten we niet wanneer we oversteken. Voor het oversteken melden we ons, want dan moeten we eerst foerageren.

Het is nu prachtig zonnig weer. Maar ook hier merken we, dat het eind september is. Het is vochtiger en de zon krijgt iets minder kracht. We genieten nog steeds in korte broek. Ook ’s avonds zakt de temperatuur nog weinig.

We varen op de motor met 2 zeilen op. Er is heel weinig wind. Om 13.00 uur varen we Cala Tarida in en zien 3 andere boten. 1 van de boten herkennen we, is een huurjacht met 4 engelse mannen, die een paar nachten naast ons hebben gelegen op Formentera. Ze zwaaien uitbundig, als zij om 15.00 uur uitvaren. Ze moeten de boot morgen in St Antonio terugbrengen, weten we.

Frans zwemt naar het anker om te kijken of het goed ligt. Alles oké. We zitten tot laat buiten, het blijft heerlijk warm. Heel in de verte achter de bergen, zien we vanaf 22.00 uur bliksem in de lucht.

Frans staat om 9.00 uur bij de werf. Met een snelle boot van Oscar gaan ze het anker ophalen. Frans heeft voor alle zekerheid een plattegrond mee en de coördinaten van de plek waar ze moeten zoeken. We hebben het wel gemarkeerd met een boeitje met onze naam er op, maar je weet nooit of dat los is gekomen. De duiker is al aan boord. Frans had graag mee gewild, maar dat mocht niet. Later zien we dat de boot groot genoeg was, maar ze wilden duidelijk geen pottenkijkers.

Om half 11 krijgen we een telefoontje dat het gelukt is en dat ze al op de terugweg zijn. Ze zullen over 5 minuten in de haven zijn. Ja…..dat beloven ze dan, maar dan duurt het nog ruim een half uur. Ze laten naast de Bolbliksem het anker vallen en geven het eind van de ketting aan. Die gaat over de nieuwe lier en gelukkig werkt alles zoals het hoort. Binnen een paar minuten hangt ons anker weer op de goede plek.

De duiker, die gelukkig wel Engels spreekt, vertelt dat hij 20 minuten met het anker bezig is geweest om het boven te krijgen. Frans had al gezien, dat het in een spleet lag. De duiker vertelde, dat de spleet ruim 2 meter diep was en naar onder steeds smaller was. Daar is het anker tussen geklemd. Dat hadden we dus nooit op een andere manier weer boven gekregen.

Morgen gaan we richting Ibiza. Dan willen we ankeren. Ik denk, dat Frans eerst gaat zwemmen om te kijken of de bodem zand of rotsachtig is. Maar vaak is het zo helder, dan kan je het vanaf de boot al zien. Moet je natuurlijk niet ’s morgens om 5 uur in het donker ankeren. We moeten er weer wat vertrouwen in krijgen.

De dag afgesloten op een terrasje.

 

We staan op tijd op. Oscar zal om 9.00 uur hier zijn. Dat wordt half 10 en Oscar heeft een collega met een maat gestuurd. Hij is er zelf niet bij.

We hopen, dat het allemaal gaat lukken vandaag. We willen graag hier weg. De volgende stop zal Ibiza zijn. Dan willen we ankeren en moet alles in orde zijn.

Het is nu 12 uur en de nieuwe lier is geplaatst en aangesloten. Het ging allemaal weer op zijn Spaans. Om 10.00 uur gingen de 2 monteurs weg. Eerst dacht ik dat ze koffie gingen drinken of zo, maar Frans dacht dat ze iets gingen halen. Tja, dat doe je dan toch niet met 2 man en een auto…. Ze zijn anderhalf uur weg gebleven en in de tussentijd heeft Frans de elektrische bediening aangesloten. We hebben sterk het vermoeden, dat ze weg zijn gegaan in de hoop, dat Frans dat laatste stukje zelf zou doen. Het ankerbeslag is teruggebogen, maar een lasnaad was gescheurd. Daar hebben ze niets aan gedaan. Dat moeten we elders maar laten maken. Frans moest direct mee naar het kantoor om te betalen.

We proberen de hele middag de duiker te bereiken. Die zal met een boot van de werf het anker op gaan halen. Dat zou eerst gisteren gebeuren, later verschoof die afspraak naar vandaag. De duiker neemt de telefoon niet op. Pas om 18.00 uur krijgen we hem aan de lijn. Het gaat morgen gebeuren. Frans kan niet mee, de boot is te klein. Jammer. En weer een dag langer in de haven. Maar we zijn al heel blij, dat de lier weer in orde is.