Maand: december 2016

Als we wakker worden is de wind gelukkig gaan liggen. Het is een stuk rustiger in de haven. Maar het is ook kouder, het begint steeds meer op Nederland te lijken. Halverwege de ochtend fietsen we naar het winkelcentrum met de grote supermarkt. De lange weg omhoog is zwaar. En omdat de temperatuur laag is, hebben we trui en jack aan. Natuurlijk veel te warm als je meer dan 45 minuten naar boven moet fietsen. Dus halverwege sjaal af en moedig doorfietsen. Na het verzamelen van de boodschappen fietsen we weer terug. We hebben spijt dat we geen handschoenen mee hebben genomen. Als je je niet hoeft in te spannen en alleen maar naar beneden racet, is het natuurlijk heel koud. Moeten we volgende keer aan denken.

Er worden plannen gemaakt voor Oudejaarsavond. Daarom lopen we om vijf uur naar de wijntapperij om wat in te slaan voor die avond. Morgenmiddag lekkere hapjes maken. We gaan met andere overwinteraars het jaar 2016 ‘uitzitten’. We zijn al gewaarschuwd voor de hoeveelheid vuurwerk, die de Sicilianen op de kade gaan afsteken. We zijn benieuwd.

Het is vanmorgen nog steeds heel onrustig door de storm. Er waait een harde koude wind. We zijn door ons bezoek aan Nederland een klein beetje gewend aan kou, maar verwachten dit niet op Sicilië. En toch blijkt het hier ook ver beneden de 10 graden te kunnen zijn. Toch maar even de dag starten met hardlopen. Wel dikkere broek en shirt aan, maar vooral in het begin is het behoorlijk koud. De zon schijnt, dat maakt het aangenamer. Maar het eerste stuk langs de zee, pal tegen de wind in, is zwaar.

Het is een bijzonder heldere dag en daardoor is de Etna goed zichtbaar. Er is enorm veel sneeuw gevallen. We kunnen vanuit de haven zien, dat de sneeuwgrens al bijna de dorpjes op de helling bereikt. We hebben de hele dag stralende zon. Als we aan het eind van de middag nog een rondje lopen is het nog kouder. En de harde wind houdt nog de hele avond aan. We hopen, dat het morgen beter is.

Het is toch een beetje vreemd om na 14 dagen afwezigheid weer op de boot en in Riposto te zijn. Gisteravond was het donker, toen we aankwamen. Frans inspecteert na het ontbijt de lijnen buiten. Alles is nog zoals we het achter lieten. Gelukkig.

Frans begint direct alle meegebrachte spullen te installeren. Het is nog een hele klus, maar er is tijd genoeg. Janneke doet boodschappen. De koelkast en de fruitschaal zijn leeg.

Het is de hele dag prachtig zonnig weer. Toch een vreemde ervaring na 2 weken kou in Nederland. We lopen in een t-shirt naar de douche. We zien dat er heel veel meer sneeuw ligt op de Etna (foto) dan 14 dagen geleden.

Vaak zien we de punt van de Etna niet door de wolken of is zelfs de hele vulkaan in wolken gehuld, zodat we bijna niets zien. Vandaag blijft het de hele dag prachtig zichtbaar.

Als het donker is, neemt de wind plotseling sterk toe. We wiebelen en bewegen. De buurboot duwt een beetje tegen ons aan. We moeten weer wennen aan alle geluiden.

We reizen vandaag weer terug naar de boot. Het was gezellig en heerlijk om 14 dagen in Nederland te zijn. We bezochten alle kinderen en kleinkinderen. We logeerden in Schoorl bij de moeder van Janneke en bezochten van daaruit twee maal de moeder van Frans. We shopten en gingen uit eten. We zochten technische spullen voor de boot en reden daarvoor door half Nederland. We kochten een nieuwe vlag, want de zon heeft onze vlag inmiddels veranderd in roze en lichtblauw. Verder zagen we familie en praatten bij over alle gebeurtenissen van het afgelopen half jaar. We troffen Emilie, die over was uit New York. We zijn door iedereen enorm verwend en moesten een koffer bestellen om alle extra spullen mee terug te nemen. Als echte Nederlanders, wonend in het buitenland, kregen we chocoladevlokken mee en drop. Het waren fijne weken, we gaan met een goed gevoel weer terug naar de Bolbliksem.

De reis gaat perfect. Tineke brengt ons naar Schiphol. We staan vroeg op, want je weet het nooit met de files op de Nederlandse wegen. Maar het valt mee en we zijn vroeg op Schiphol. Gelukkig, want na het wegbrengen van de koffertjes gaan we door de douane. Die vindt de inhoud van de rugzak van Frans er vreemd uitzien op het röntgenscherm. Hij moet hem helemaal uitpakken. Dan heb je wat uit te leggen, als er een AIS-kastje uit komt, een hele bos met snoertjes, een kleine antenne voor de AIS, een nexxt-computer, opladers en zo nog wat aangeschafte spullen. Na uitleg waar het allemaal voor dient en waar we naar toe gaan, mag alles weer in de rugzak. Ook Janneke ontspringt de dans niet. Rugzakje wordt ook uitgepakt. Ze vinden een briefopener in mijn agenda en een heel klein flesje zonnebrand. O ja, en ook nog een heel klein schaartje in mijn EHBO-etui. Het is niet groter dan 4 cm. Gelukkig mag ik alles houden.

Op Schiphol was het iets mistig, maar zodra we in de lucht zijn, is het helder. De hele reis hebben we een fantastisch uitzicht. De besneeuwde Alpen zien er geweldig uit. (foto)

We stappen over in Milaan. Beetje pech, dat we met de bus van het vliegtuig naar de hal moeten. Hierdoor moeten we weer door de douane en na de ervaring op Schiphol vrezen we een herhaling. Het valt mee, niet alles hoeft uit de rugzak van Frans. Hij begint het maar direct uit te leggen. (foto Milaan).

Als we aankomen op de luchthaven van Catania wachten we maar een paar minuten op onze koffertjes en zien snel de shuttlebus om naar het station te reizen. Ook de trein naar Riposto vertrekt kort nadat we kaartjes hebben gekocht. En zo lopen we om 19.00 uur in de haven.

En als afsluiting van dit half jaar aan boord van de Bolbliksem treffen jullie hierbij de track aan van onze reis. Alle plaatsen, waar we in de haven of voor anker hebben gelegen staan met een driehoekje aangegeven. We hebben totaal 2790 mijl gevaren vanaf de Dekomarine in Lelystad/ Nederland tot hier in Porto dell’Etna in Riposto, Sicilië/Italië.

[Diavoorstelling tonen]

We gaan komende maanden nog een paar grote klussen doen aan boord. Eind april 2017 verwachten we hier te vertrekken. De nieuwe plannen worden al weer gemaakt. Eerst varen we nog naar Crotone (Zuid-Italië), waar we op de kant gaan om het onderwaterschip te voorzien van een nieuwe laag antifouling. Daarna door naar Griekenland.  

Komende weken zullen we nog wel af en toe het blog vullen, maar we zijn in Nederland. Eind december zijn we terug in Riposto. 

Omdat ik wat meer foto’s wil laten zien, heb ik een programma gedownload en gevuld met ‘test 1’. Vandaag dus geen verslag van deze dag maar een test om mij verder te helpen met het plaatsen van de foto’s. Het lukt nog niet om ze op de site zichtbaar te krijgen. Ik moet nog even verder studeren…….

[Diavoorstelling tonen]

We staan vroeg op om te sporten. Felle zon, dus zonnebril op de eerste helft van het rondje. We ontbijten na het douchen binnen. De banken zijn buiten nog drijfnat, maar het is al heerlijk weer. Koffie drinken kan wel buiten. Alles is droog. De ligmatjes en kussens gaan naar buiten. We zitten een paar uur in de kuip in de zon. De weerkaart geeft aan, dat het 16 graden is. Maar in de kuip is het warmer. We hebben een korte broek aan en Frans zit zelfs in de blote bast. We doen boodschappen, maar op de kade is het duidelijk kouder. Uit de zon en met een beetje wind, dat scheelt enorm. We beleven niet zo veel, maar het is een heerlijke dag door dat buiten zitten.

Het is droog en eerst nog wat grijs. Alles is vreselijk nat, want ook vannacht heeft het nog geregend.

Om 11 uur komt er een waterig zonnetje, maar daar zijn we al blij mee. Samen meten we nog de bolling van de ramen. Ingewikkeld allemaal, maar het moet wel passen straks. Frans klust nog wat. Er is altijd wat te doen aan boord. Bij het oplossen van het ene karwei ontdekt hij het volgende klusje.

Frans heeft een verstekeling aan boord gevonden. Helaas was ie niet meer in leven. Op 2 oktober meldden we, dat we onderweg een zwerm libellen op de boot hadden gehad. We plaatsten er een foto bij van een kleine libelle op de zeerailing (de tekst en foto staan bij 8 oktober, omdat onderweg in het blog plaatsen niet was gelukt). Bij de kaartentafel is een opbergvak. Helemaal onderin lag een gave libelle. Kon daar waarschijnlijk niet meer uitkomen door alle losse spullen, die er in liggen. De vleugels zijn nog helemaal in gaaf. Ik maak een foto en zal die bij de tekst zetten, zodra Hans het blog heeft geplaatst.

We doen wat boodschappen. Vanavond is de overwinteraarsbijeenkomst. Dan nemen we altijd wat te eten mee. Het valt niet mee om de ingrediënten te vinden als je iets speciaals wil maken. In een leuk recept staan altijd dingen, die we hier niet kunnen kopen. Of niet kunnen vinden, want de Italiaanse etiketten blijven een probleem. Is het nu bloem of zelfrijzend bakmeel? Zit er wel of geen gist in het broodmeel? Zouden ze ook kaneel hebben? En dan is het eigenlijk alleen te vinden in de hele grote supermarkt. In de kleine winkel hier op de kade, niet groter dan 10 x 8 meter, hoef je helemaal niet naar iets te zoeken. En vragen of ze iets hebben, lukt ook niet. Niemand spreek hier Engels. En de mede-overwinteraars vinden het juist zo leuk als je iets meeneemt, dat zij niet kennen of anders klaarmaken.

En voor de zoveelste keer gaat de weersvoorspelling niet op. Als we wakker worden is er een blauwe lucht en de zon schijnt. Het is niet zo warm als anders, het is duidelijk aan het veranderen. In de loop van de ochtend verdwijnt de zon af en toe en tussen de middag is er helemaal geen zon meer. Het mooie weer heeft waarschijnlijk weer lang genoeg geduurd. Frans is nog steeds bezig om de precieze maten van de ramen in kaart te brengen. En als het regent valt er niets te meten. Dus de afgelopen dagen heeft dat werk stil gelegen. Hij brengt vandaag weer een paar uur op het dek door. Om de precieze maten te krijgen heeft hij kit en plakband weg gehaald. Alles wordt op papier getekend en de maten erbij. Straks gaat alles in de computer. Natuurlijk is er een beetje wind en waait een vel van het schrijfblok in het water. We hopen nog, dat het onze kant op drijft, maar dat is natuurlijk niet zo. We besluiten om eerst de zijkanten te vervangen en pas daarna de dakluiken. Anders wordt het wel een heel groot project in 1 keer. Uiteindelijk plakt hij alles weer dicht om half vier, dan begint het ook al schemerig te worden en kouder.

De dag start weer erg nat. Het regent de hele nacht al en vanochtend lopen we in de regen naar de douche. Dat wordt weer een dag binnen zitten. Het is grijs en grauw. Zou nu echt de winter begonnen zijn in Riposto? Na een hele dag lezen gaan we om 5 uur de wal op om boodschappen te doen. We komen in de haven niemand tegen. Iedereen zit lekker binnen. Het is net even droog, paraplu wel mee voor alle zekerheid. Als we op de terugweg zijn begint het een klein beetje te regenen. Maar vergeleken bij de vorige 48 uur is het redelijk droog de rest van de avond. Als we op internet zoeken, zitten we wel in een slecht stukje met veel regen. Maar niet ver hier vandaan, o.a. bij Messina, schijnt het nog veel meer te regenen. Echt van die hoosbuien. Hopelijk wordt het morgen beter. De voorspelling is, dat het na de ochtend droog is. We zullen zien……

Misschien dat morgen de lucht weer zo blauw is als een paar dagen geleden.